Texel

De wind was hard. Met een kracht van 7 bft uit het oosten werd de toch al lage waterstand bij eb verder verlaagd. De boot naar Texel vanaf Den Helder had een geplande vertrektijd van 12.30 uur. Ruim voor die tijd reden wij Den Helder binnen en werden afgestopt door een lange rij andere voertuigen. We waren niet de enigen die naar het grootste waddeneiland van de wereld wilden.

In Den Helder

Langzaam rolden we richting het opstelterrein. De lunch hadden we thuis voorbereid. Centimeter voor centimeter kropen we vooruit, aan de overkant zagen we het Reddingmuseum. De golfslag in het water dat tussen ons en het museum lag, was indrukwekkend. De golven spatten uiteen in duizenden druppels op de kade. Een aantal jongeren trotseerde de door de golven gemaakte regen.

Mijn kinderen zochten kentekens met zwarte letters op een gele achtergrond. Ze vonden er weinig. De nummerplaten met  zwarte letters op witte achtergrond waren er des te meer. Om 12.30 uur waren we op de hoek bij het Reddingmuseum. Honderd meter was afgelegd in bijna een half uur. De boot van TESO voer weer en dat was te merken, want de eerste bulk auto’s was inmiddels de boot opgereden. Dat creëerde ruimte. Langzaam gingen we vooruit en rond tien voor een reden we langs het Marinemuseum. We staken de weg over om rechtsaf te slaan het opstelterrein op.

Er is een stremming van de veerdienst van 8.30 tot ca. 11.30u vanwege zeer laag water.

— BootTexel (@BootTexel) March 23, 2013

Lange rij

De rij was lang en stukje bij beetje reden we vooruit. We kregen de betaalterminals inzicht en stelden ons op in een rij die voor een poort met daarboven een groene pijl stond. De tijd tikte langzaam weg. Op een groot bord stond vermeld dat de volgende afvaart om 13.30 uur zou plaatsvinden. In zes rijen stonden de auto’s opgesteld. Andere rijen gingen sneller dan onze rij. De kans dat andere rijen sneller zijn is bij zes rijen zo’n 84% dus daar keken we niet van op. De vlaggen stonden strak en de verkeersborden trilden door de harde wind. Het leek op een continue windvlaag.

In de achteruitkijkspiegel was een steeds grotere rij wachtenden te zien. Langzaam gingen we vooruit en de betaalterminals kwamen in het zicht. De rij naast ons stond vol met auto’s met caravan. Die rij ging een stuk sneller. Elke keer als er een caravanier betaalde en verder het terrein op mocht rijden slinkte de rij met het formaat van twee auto’s. Om snel op de boot te komen is het dus aan te raden om de rij met de meeste caravans uit te zoeken.

Verwachte vertrektijd na stremming vanaf Texel (onder voorbehoud): 12.00u en vanaf Den Helder dan 12.30u.

— BootTexel (@BootTexel) March 23, 2013

Binnen- en buitenboten

Vanaf de achterbank klonk het signaal “Boot, de boot” toen de boot kwam aanvaren. Wij waren nog niet door de betaalpoort en om dit kracht bij te zetten veranderde de groene pijl in een rood kruis en kwam er een man met een fluorescerend hesje auto’s tegenhouden. Voor ons scheidden slechts vier auto’s ons van de overtocht van half twee naar Texel. Het groene hek ging dicht en de melding met de volgende afvaart werd vervangen door een melding over een personeelswissel tussen 13.30 en 13.40.

De boot voer weg. Zonder ons. De letters TESO (Texels Eigen Stoomboot Onderneming) schoven tergend langzaam naar links. Richting het eiland. Vanaf de boot werd gezwaaid door de gelukkigen die een plaats hadden bemachtigd. Om tien voor twee stonden wij voor de betaalterminal. De slagboom zwaaide open en wij gingen naar het opstelterrein. We werden naar de rechterbaan gedirigeerd. We hadden nu alle tijd om de omgeving te bekijken. We begonnen met een sanitaire stop. Vervolgens hebben we de zee bekeken vanaf de eerste verdieping van de betaalterminal. Van mijn dochter leerde ik dat er binnen- en buitenboten zijn. Binnenboten zijn boten waar je in kan, een buitenboot ontbeert die mogelijkheid. Daar kan je alleen maar op. De boot naar Texel was zodoende een binnenboot.

Terrein Texel nog niet helemaal vol, terrein Den Helder wel vol. Wie daar nu aankomt moet rekenen op 1 uur wachttijd. Vertrek Texel 12.00u.

— BootTexel (@BootTexel) March 23, 2013

Op de boot

We reden de boot op en mochten op het parallelpad aan stuurboord staan. We stonden op plek twee. Via de trap gingen we naar boven. Het buitendek had de meeste aantrekkingskracht. Met een rode knop openden we de deur naar het winddek waar de wind vrij spel had. Sjaals waren om, handschoenen aan en jassen dicht. Kapsels veranderden in coupe zeewind. Met grote stappen en de wind in de rug renden ze van stuur naar bakboord, met kleine stappen en schuin tegen de wind in hangend worstelden ze zich een weg terug naar stuurboord. Natuurlijk rende ik met ze mee.

De wind striemde langs de boot. Windkracht 7 bft zorgde ervoor dat de golven werden afgevlakt. Uit de wind was het aangenaam met waterig zonnetje. In de wind was het een speelparadijs. We probeerden zo schuin mogelijk naar voren te staan. Door de wind werd een deel van de zwaartekracht tenietgedaan en hingen we als een moonwalker naar voren. Naar voren springen en op hetzelfde punt als de afsprong landen bleek moeilijk, hiervoor moest wel heel hard naar voren worden gesprongen. Met de wind meespringen ging makkelijker. Van de ene naar de andere kant van het dek in zo min mogelijk sprongen. Deze spielerei met de wind was geweldig.

Texel

Via de trappen gingen we terug naar het autodek. Door de patrijspoorten zagen we de kant steeds langzamer bewegen. De klep ging open, auto’s werden gestart en de laadmeester gaf met een amicaal handgebaar aan dat wij de boot af mochten rijden.
Na een wachttijd van twee uur en een overtocht van twintig minuten kwamen we aan op Texel.

In de media

In de krant stonden berichten over de problemen met de veerdienst en de gestremde veerdienst.