De muur in Berlijn – Naar een onbekend land, dezelfde stad. 1989
In 1989 konden Berlijners naar een onbekend land in dezelfde stad. De grenzen zouden worden geopend: “Sofort, unverzüglich,” zei Günter Schabowski op de vraag wanneer het zou ingaan tijdens een persconferentie op 9 november 1989. “Tor auf, tor auf. Wir kommen wieder,” werd later die avond gescandeerd bij de grensovergang aan de Bornholmer Straße door de toegestroomde Oost-Berlijners.
De grensovergang ging open vlak voor 12 uur. De Oost-Berlijners liepen massaal de grens over. Een volksfeest ontstond. Honderden, duizenden mensen klommen op de muur. De pers was erbij, de beelden vlogen de wereld over. De eerste stukken werden uit de muur gebikt. Dit is nu vijfentwintig jaar geleden. De beelden van de mensen die op de muren klommen, de grenswachten die werden genegeerd, de ontvangst van de Oost-Berlijners met applaus en gejuich in West-Berlijn waren en zijn indrukwekkend.
Ik was toen tien en kon me niet voorstellen dat die muur überhaupt ooit gebouwd was. Het was een bizar verhaal. Ik wist het wel. Dat was me verteld, of ik had het gelezen. Bij ons thuis hadden wel eens mensen gelogeerd uit Oost-Duitsland. Oude(re) en hele jonge Oost-Duitsers mochten soms naar een partnerstad of -kerk in het westen. Zij vertelden hoe zij leefden.
Begin jaren negentig was ik in Berlijn en zag ik de restanten van de muur met eigen ogen, nu konden we aan beide kanten komen, zonder problemen.
In 2007 bezocht ik Berlijn. De muur was bijna helemaal weg. Bij de Reichstag was de plaats van de muur aangegeven met een dubbele rij stenen. Om de zoveel meter lag een bronzen plaatje met daarop Berliner Mauer 1961-1989.
Leave a Reply