Foto uitzoeken, titel erbij, flaptekst schrijven en alles bij elkaar plakken. Zo simpel kan het zijn, maar is het toch niet. Welke foto is geschikt voor de voorkant? Welk lettertype, waar moet de naam van de auteur. Loopt de foto door naar de achterkant? Is de flaptekst lang genoeg en ook kort genoeg. Wat zetten we op de rug? Kortom, nodigt alles uit om het boek te kopen? We zijn bezig met de omslag.
Het boek is af. Nu is het tijd voor publiciteit. Om je te informeren over alles rondom het boek over Anna Sophie heb ik een nieuwsbrief opgezet. Inmiddels zijn al vijf nieuwsbrieven verstuurd. Zo rond de publicatie verstuur ik wekelijks een bericht om je op de hoogte te houden.
Kan jij je voorstellen hoe het is om een dochter met een meervoudige verstandelijke beperking te hebben? Anna Sophie is verhuisd naar een zorginstelling omdat haar zorgvraag te groot werd. Binnen een jaar na de verhuizing was daar ineens de coronacrisis. Hierover heb ik een boek geschreven.
Zo vaak sneeuwt het niet in Nederland. Zeker niet in de hoeveelheden waarmee het op 7 februari 2021 viel. Dat betekent natuurlijk …
Voor mijn boek zijn foto’s nodig van de schrijver. Meestal ben ik achter de schermen bezig of maak ik zelf de foto’s en video’s. Aan de andere kant van de lens staan is ook wel eens leuk. Geert Smits heeft verschillende foto’s gemaakt. Ballen hooghouden, dat is wat ouders van een gezin doen. Nog meer ballen als een van de kinderen gehandicapt is.
Een bezoeker per dag ontvangen klinkt logisch, maar is voor het welzijn van Anna Sophie erg lastig. Haar broer en zus mogen al niet mee, nu ga ik alleen op bezoek. Videobellen met haar moeder dan maar. Dat we in hetzelfde huishouden wonen is geen argument. Sowieso is Amerpoort al coulant, omdat de bezoekregeling wordt toegepast op de bewoner en niet de woning.
Een week niet op bezoek zodat we de incubatietijd van een dag of vijf beter kunnen monitoren. Dus het bezoek is nu nog maar een keer per week. Ze telt mee als iemand van buiten ons huishouden. Dat bevreemdt nog het meest. Belangrijk onderdeel van het gezin, maar woonachtig in een ander huishouden.
Artsen vertelden me dat mijn dochter Anna Sophie nooit zou kunnen lopen. Haar heupstand, spitsvoeten en overstrekte benen waren daarvan de oorzaak. Het was een boodschap die ik niet accepteerde. Alles is toch maakbaar? Ze was geboren met een zeldzame hartafwijking en de hiervoor benodigde hartoperatie ging uitstekend. Leren lopen is dan maar een kleine stap. Van mijn dochter leerde ik niet op te geven tot mijn doelen zijn bereikt.
De bubbel leek voldoende, maar zelfs na de quarantaine van de buren is toch weer een begeleider positief getest. Die begeleider is ook in het huis van Anna Sophie geweest. Dit heeft tot gevolg dat haar woning nu ook in quarantaine gaat. Begeleiders dragen nu schorten, handschoenen en mondneusmaskers.
Van idee naar boek. In mijn hoofd is die weg binnen een paar seconden afgelegd. Het duurt allemaal net iets langer. Een nieuwe mijlpaal heb ik bereikt. Het contract met Saam Uitgeverij is vandaag getekend. Dat gaat de goede kant op. Nu kunnen we gaan werken aan het verbeteren van het manuscript, het redigeren, de gehele redactie en het marketing- en verkoopplan