Schaatsen op 1 maart 2018

Te lang niet geschaatst. Nu ligt er ijs, dus kan het weer. Op de Tichelgaten tussen Windesheim en Herxen kan het schaatsen uitstekend.

Het weiland ernaast is een parkeerplaats, de oranje hesjes dirigeren het verkeer vakkundig naar de parkeerplaats voor een euro. De bevroren molshopen zijn de natuurlijke drempels. Langzaam rijden.

Een klein stukje lopen naar de Tichelgaten. Twee mogelijkheden: het kleine rondje of grote rondje door het bos. De houten steiger doet dienst als schoenschaatswisselplaats. Blote voeten of sokken is de eerste vraag. De schaatsen zijn een maat te klein, en passen prima met blote voeten. Nog steeds.

Weer staan, de wind pakt me een duwt me op weg. Mijn handschoen valt, voorover bukken en oppakken. Ik heb mijn balans.Voorzichtig de benen opzij. En weer. De profs die normaal in Thialf, Kardinge of de Scheg hun rondjes draaien zijn vanmorgen al vroeg op weg. Halverwege de plas is met een rood-wit lint de schaatsarena afgebakend. In de binnenbaan klapt een schaatser diepgebogen door de bocht. Aan de buitenkant lopen kinderen voorzichtig hun ronde.

Ik heb weer geschaatst. Laat het nog maar vriezen. Ik wil nog een keer.