In gesprek met de gemeenten van het Gewest Gooi en Vechtstreek over het #PGB
In gesprek met de gemeenten van het Gewest Gooi en Vechtstreek over de overgang van de AWBZ-functie begeleiding en kortdurend verblijf. 70%-80% van deze functies wordt ingekocht met een PGB. Gemeenten worden verantwoordelijk voor de AWBZ-functie begeleiding en kort verblijf. In de huidige politieke situatie is het niet helemaal duidelijk wanneer dit gaat gebeuren, voorlopig ga ik uit van 1 januari 2013 voor nieuwe cliënten en een jaar later voor iedereen.
Gewest Gooi- en Vechtstreek
De gemeenten in het Gewest Gooi en Vechtstreek (Blaricum, Bussum, Eemnes, Hilversum, Huizen, Laren, Muiden, Naarden, Weesp en Wijdemeren) gingen gisteren in gesprek met budgethouders op het kantoor van het Gewest in Bussum. De input uit deze gesprekken wordt meegenomen bij het vormgeven van het WMO-beleid van deze gemeenten. Vervolgens is het nog aan de wethouders en gemeenteraden om hier goedkeuring aan te geven.
Via Per Saldo
Het valt te prijzen dat de gemeenten via Per Saldo een uitnodiging hebben gestuurd om in gesprek te gaan. Dit geeft aan dat de intentie is om goed te luisteren naar alle belanghebbenden en daar een zo goed mogelijk beleid voor te ontwikkelen.
Uitgangspunt
Het uitgangspunt van de gemeenten in het Gewest is om kinderen (en volwassenen, deze bijeenkomst ging voornamelijk over PGB voor begeleiding en kortdurend verblijf van kinderen) zo goed mogelijk te compenseren met de goedkoopste adequate oplossing. Dit principe is goed. Onnodig geld uitgeven is niet nodig en een adequate oplossing is belangrijk.
Kinderen met een PGB
Dat het onderwerp leeft, was te zien aan de hoge opkomst. Er waren zelfs meer PGB-houders dan aanmeldingen voor de bijeenkomst. De groep werd opgedeeld in twee groepen. In de groep waar ik in zat was een diversiteit aan budgethouders. Zo had een van de ouders meerdere kinderen met een PGB, de ander had alle zorginstellingen in twee provincies al afgelopen zonder een goede instelling te vinden en aantal budgethouder was zelf ook werkzaam in de zorg, waardoor zij het verhaal van twee kanten kennen. De meeste kinderen waren ouder dan mijn dochter. Zij is zes en heeft door onbekende oorzaak een ontwikkelingsachterstand. Ze heeft onder andere een PGB voor persoonlijke verzorging, begeleiding individueel en kortdurend verblijf.
Begeleiding en persoonlijke verzorging door een zorgverlener, en straks?
Deze drie categorieën maakten het gesprek in het begin gelijk interessant. Begeleiding en kortdurend verblijf gaan over naar de gemeente, de persoonlijke verzorging niet. De begeleiders die wij inhuren begeleiden en vullen de persoonlijke verzorging in. In de huidige situatie kan dit met een PGB. Het PGB zorgt ervoor dat wij de zorg kunnen inkopen die wij adequaat vinden, het prettigst vinden, zelf kunnen bepalen hoe en wanneer de zorg wordt geleverd en dat we niet afhankelijk zijn van de grote instellingen die enkel producten leveren en nauwelijks maatwerk.
PGB is de beste oplossing
De mensen op de werkvloer van de zorginstelling zijn kundig. Vakmensen die zorg goed begrijpen, echter door kwaliteitseisen, bureaucratische lagen, schaalgroottes, efficiencyslagen, etc, zijn zij niet in staat om al die kundigheid in te zetten. Het voorbeeld van de vader met meerdere kinderen met een PGB die een iemand inhuurt en deze vanuit de meerdere PGB’s betaalt is treffend. Als hij de zorg in natura zou krijgen van een instelling, dan zou de administratie totaal in de war raken, twee kinderen, een adres, twee keer overhead, twee keer behandelplan, en het vergoeden zou onduidelijk zijn. De keuzevrijheid die er is met een PGB is hierbij niet alleen hoognodig, het is ook nog eens de beste oplossing.
Onduidelijkheid
Bij de aanwezigen was er onduidelijkheid over de overgang. Hoe gaat er worden geïndiceerd? Wie gaan dat doen? Er is aangegeven dat de uitvoeringsgelden overgaan naar de gemeentes, het gaat dan om het budget van oa CAK en Zorgkantoor. De gemeenten moeten met dit bedrag zelf een afdeling optuigen die gaat zorgen voor of begeleiden bij de indicatiestelling, de administratieve processen en verwerking van de indicaties en de inkoop van zorg. De budgethouders hebben hier grote vraagtekens bij gezet, want er moet dan in elke gemeente een afdeling zijn met mensen die alles weten van zorg. Alles! Zorgvragen voor kinderen, voor volwassenen, voor ernstige ziektes, voor milde aandoeningen, voor tijdelijke zorgvragen, voor permanente zorgvragen. Dit stroomlijnen vergt veel van een gemeente, en ik vraag me af of dit wel kan worden waargemaakt.
Termijnen
De termijnen van de aanvraag van zorg en beslissing zijn te breed. Bij voorkeur willen we, budgethouders, per kerende post een passende oplossing voor een zorgvraag. Een PGB is vaak een passende oplossing, omdat hiermee op maat kan worden ingekocht. De tijd tussen aanvraag en beslissing is lang. Zeker bij acute zorg. Daarbij moet er ook nog worden gedacht aan bezwaarprocedures voor gevallen waarin de beslissing niet overeenstemt met de zorgvraag. Het is moeilijk om objectieve maatstaven vast te stellen, waardoor aanvrager en gemeente het niet altijd eens zijn over de uiteindelijke beslissing. Dit kan en hiervoor is de mogelijkheid van bezwaar. Het is belangrijk dat deze bezwaren op hele korte termijn worden besproken, zodat er een passende en adequate oplossing kan worden geboden.
Zorg buiten de gemeente
In mijn geval gaat mijn dochter naar een dagopvang buiten de gemeente waar ik woon en ook buiten een van de gemeentes in de Gooi- en Vechtstreek. Door de keuzevrijheid hebben wij gekozen voor de beste plek voor mijn dochter. Als het PGB wegvalt dan zou de gemeenten kunnen eisen dat zorg alleen in de eigen gemeente wordt ingekocht, waarmee er voorbij wordt gegaan aan adequate zorg. Wie bepaalt er wat adequaat is? In mijn optiek zijn het de deskundigen die hier een advies over kunnen geven en ouders die het besluit uiteindelijk nemen. En trouwens ook over Zorg in Natura moeten ouders kunnen beslissen waar het wordt ingezet.
De tweede moeilijkheid bij een dagbesteding in een andere regio is dat het vervoer moet zijn geregeld. Nu regelt de instelling het vervoer. Als de gemeente dit wil gaan doen, dan zal een instelling te maken krijgen met allerlei verschillende vervoerders, de gemeente gunt het aan de goedkoopste aanbieder en dat betekent dat het vervoer een product wordt zonder flexibiliteit. De coördinatie van het vervoer zou dan ook bij de instelling moeten liggen.
Kortdurend verblijf
Wat betreft kortdurend verblijf zijn er verschillende opties. Dit kan middels zorg in natura worden geleverd. Dit betekent echter dat de gemeente, of de samenwerkende gemeenten, de zorg inkoopt. De kinderen moeten dan naar een instelling als Amerpoort of Sherpa voor het kortdurend verblijf. Als hiervoor gekozen wordt door de ouders, dan is dat prima. Als er echter nu een kleine zorgbureau of zzp-er is, of iemand voor een aantal uren in de maand in dienst is van de budgethouder kan dat niet worden voortgezet bij zorg in natura. Het zorgkantoor weigert ZZP-ers en kleine zorgverleners te contracteren.
Mijn dochter logeert bij een begeleider thuis. Hier heeft ze alle aandacht van de zorgverlener en ook permanent toezicht. Ze voelt zich hier vertrouwd en geniet van het kortdurend verblijf. Ook andere budgethouders kwamen met gelijke verhalen, kortdurend verblijf bij begeleiders of kleinere instellingen voelde zo goed, kinderen genoten en kregen de aandacht en professionele begeleiding die ze nodig hadden.
Daarnaast maakt mijn dochter gebruik van kortdurend verblijf bij een stichting in een andere regio, die de daadwerkelijk zorg weer levert in nog een andere regio. Met de keuzevrijheid die hebben met het PGB is dit mogelijk. De beste zorg wordt geleverd op de manier die wij prettig vinden.
Hoe hoog is het budget?
In het Gewest Gooi en Vechtstreek wordt er jaarlijks voor zo’n €18 mln aan PGB uitgegeven. Of toegekend? Of verantwoord? Het is onduidelijk hoeveel er precies wordt besteed. Het is zelfs zo erg dat het Gewest het beter zelf kan gaan vragen aan alle budgethouders dan aan het zorgkantoor. Natuurlijk begrepen de aanwezigen dat er pas na een verantwoording van het budget kan worden gezegd wat er is uitgegeven. Echter dat de gegevens niet zomaar beschikbaar zijn geeft goed aan hoe complex de administratie van zorg is.
De beste zorg? Via een PGB.
We waren het met elkaar eens dat de beste zorg via een PGB kan worden ingekocht. De aanwezigen gisteren hebben dit aangegeven met voorbeelden en ook laten zien dat zorg in PGB goedkoper is dan zorg in natura. De reden dat het PGB bijdraagt aan die goede zorg is de keuzevrijheid voor zorgverlener, flexibiliteit van zorgverleners, zelf kunnen bepalen hoe en wanneer er zorg wordt geleverd en de regie over het eigen leven behouden.
Hoe nu verder?
De projectleider van het gewest maakt een verslag, dit stuurt hij de aanwezigen toe. We mogen opmerkingen een aanvullingen terugsturen. De oriënterende fase wordt hiermee afgerond. We hebben gevraagd regelmatig op de hoogte te worden gehouden van de vorderingen. Als er uiteindelijk beleid is voorbereid gaat dit naar de gemeenten, de wethouder neemt dit dan over (dat is de verwachting) en vervolgens is het aan de gemeentelijke democratie om het vast te stellen. Er is een lange weg te gaan, maar op 1 januari 2013 moet het al in werking treden. Wellicht wordt dit later, dit wordt bepaald in Den Haag.
Leave a Reply