Stilleklaas
Niet alleen de buren, ook de buren van de buren en daar weer de buren van zijn in quarantaine. Haar dagbesteding mocht nog doorgaan, de tussendeur met de buren is op slot. Alle directe buren zijn getest. Negatief. Bij de buren van de buren van de buren is wel een bewoner positief getest. Het verzoek van de zorginstelling is niet op bezoek te komen om de bubbel zoveel mogelijk intact te laten.
Afgelopen week kreeg ze geen bezoek en vandaag komt ze niet thuis. Uitgerekend op de dag waarop ze weer hier zou slapen. Met het hele gezin Sinterklaas vieren was het idee. Helaas. Stilleklaas dit jaar. Thuis vieren we het met zijn vieren, zij viert het met haar begeleiders en huisgenoten.
Videobellen vervangt het bezoek als een slap surrogaat. Het contact is fijn, maar te kort. Ze kan niet bij me op schoot. Vandaag vraagt ze me niet honderd keer om piano te spelen. Het officiële gebaar is het spelen op een luchtpiano. Zij schudt haar handen losjes in de eerste fase. Als ik niet naar de piano loop, pakt ze mij hand vast. Dat is fase twee. De derde fase is mij naar de piano toeduwen. Ze zit voor me of naast me en legt haar handen op de mijne. Ze speelt ook mee, ze heeft geleerd met een vinger een toets tegelijk in te drukken.
Laatst kreeg ze nieuwe schoenen aangemeten. Ik wachtte hoe ze terugkwam van het KDC en nam haar mee naar de ruimte voor de passing. Niemand aanwezig. Ik belde om aan te geven dat ik er was. “OK, we zijn er over een kwartier.” In de grote zaal van het gebouw staat een vleugel. Met Anna Sophie liep ik daarheen. De avond begint in de herfst al aan het einde van de middag te vallen en een lichtknop vonden we niet. Wel de vleugel die nu niet op het podium, maar in de zaal zelf stond. Goed afgedekt, de klep gesloten maar niet op slot. Het kleine beetje licht dat door de dakramen binnenviel was voldoende om de toetsen te onderscheiden. Ik nam plaats op de pianokruk, Anna Sophie op een stoel ernaast. De hele tijd is ze op haar stoel blijven zitten. Live muziek wint het van haar drang om op ontdekkingsreis te gaan.
Nu is het Sinterklaas, de kerstboom houden we vakkundig buiten de deur tot de goedheiligman weer is vertrokken en in Spanje eerst tien dagen in quarantaine mag. Haar cadeaus blijven ingepakt wachten. Het maakt haar niet uit wanneer ze cadeaus mag uitpakken, het maakt ook niet uit wat ze uitpakt. Het papier scheurt ze graag van de cadeaus af. De leukste buit brengt ze dan naar haar bed. Haar veilige plek. Cadeaus uitpakken kan het hele jaar, Sinterklaas vieren alleen nu.
Met zijn vijven vieren we nu Stilleklaas. Zij daar, de rest van het gezin hier. Het heerlijk avondje is gekomen. Zo goed als het kan, genieten wij ervan.
Leave a Reply