De jaren ’20 in de jaren ’20

Door de miezer in de winkelstraat, over de glimmende klinkers komt ze aangelopen. Niet zomaar stap voor stap, maar elegant strijdend. De beige outfit lijkt uit een stomme film uit de jaren twintig van de volgende eeuw te komen. Op haar hoofd een hoedachtige muts.

Tussen alle zwarte en grijze jassen valt zij op. Haar outfit is compleet. Josephine Baker is haar styliste. Een glimmende lok haar komt onder de hoed vandaan en heeft zich genesteld op haar wang. Lippen gestift, wenkbrauwen donker en rouge op de wangen.

De mantel tot bijna op de grond lijkt van bont. Ze loopt met opgeheven hoofd trots door en ziet hoe ze alle blikken vangt. Ze draagt haar outfit met verve.

Ik passeer haar en kijk iets te lang. “Goedemorgen,” zeg ik. “Voor u ook een goedemorgen,” antwoordt ze rustig terwijl ze me glimlachend aankijkt. Terwijl we allebei doorlopen worstel ik me door de 4711 die als een wolk achter haar aandanst. Ik realiseer me dat ik net de jaren ’20 in de nieuwe jaren ’20 zag.